Hoe ik vrienden voor het leven maakte op de Transsiberië express

Opstappen op de Transsiberië express

Nadat we een paar dagen hadden gespendeerd in het mooie Sint Petersburg, start de echte treinrit in Moskou. De informatie op het treinstation van Moskou is best duidelijk en makkelijk te vinden. Zeker als je een klein beetje moeite hebt gedaan om het Cyrillisch alfabet wat onder de knie te krijgen. Je kunt dan makkelijk jouw treinspoor vinden en buiten op de juiste wagon zien welke wagon de komende dagen jouw thuis zal zijn. En dan start het échte avontuur: je stapt op de trein.

In de wagon heb je een cabine die aan jou is toegewezen en vind je ook een bed waar jij op hoort te slapen. Wij verbleven in de 2e klas en dan zit je met 4 personen in een cabine, twee bedden boven elkaar aan elke kant van de cabin. Een hele wagon kent dan 6 cabines ongeveer. Je kunt van wagon naar wagon lopen, maar de mensen in jouw wagon zijn jouw familie voor de komende dagen. Je hebt ook een hoofd van de familie: de Provodnitsa, de vrouw of (soms) man die ervoor zorgt dat de wagon schoon is en dat elk famillielid zich gedraagt.

Vraag je je af wat je mee moet nemen op de trein? Een tinnen kop is handig, een zakmes, veel eten (noodles -> je kunt altijd kokend water vinden in de trein), drinkwater, theezakjes, chocolaatjes voor de provodnitsa en een powerbank zou handig zijn. Maar dat alles is veel minder belangrijk dan het échte essentiele item dat je in jouw bagage zou moeten hebben wanneer je op de trein springt: Wodka!

Don't judge a bottle by its label

Maak, zorg er voor dat je een goede kwalitatieve fles wodka mee hebt, de Russen kunnen nogal kieskeurig zijn als het wodka betreft. We gingen een supermarkt in voor een fles wodka en wat eten en water voor onze komende reis. Wij kozen wel de fles uit die we het mooist vonden. Maar wanneer een erg serieuze bewaker ons zag lopen met de fles, kreeg hij vanzelf een lach op zijn gezicht, hij vertelde ons dat onszelf niet in het openbaar konden vertonen met een fles van dit merk. Gelukkig hielp hij ons een goede fles uit te zoeken met nog altijd zijn grote glimlach op zijn gezicht: Lifesaver!

Die fles kwam ons zeer goed uit toen de buren uit de volgende cabine ons uitnodigden voor een drankje. Natuurlijk wilden we dat! Ondanks dat wij geen enkel woord Russisch spraken en hun Engels niet al te verstaanbaar was, hadden we de beste tijd samen!Communiceren via de Google Translate app gaf hilarische situaties wanneer we het hadden over waar we wonen, wat we doen en belangrijk vonden in het leven. De fles was leeg in twee uur. Gelukkig waren ook zij goed bevoorraad. Wij mochten het gelukkig rustig aan doen: Als niet ervaren drinkers kregen wij een vodka gemixt met fruitsap wanneer ze zichzelf een pure wodka inschonken, en we sloegen regelmatig een rondje over.

Nadat we de hele nacht hadden gekaart, snapten wij nog altijd niet hoe het spelletje eigenlijk gespeeld moest worden, maar we hadden een zalige tijd het te spelen. Onze nieuwe vrienden deden hun uiterste best het uit te leggen, maar elke keer dat we dachten aan de winnende hand te zijn, waren we steeds de grootste verliezers.

Onze vrienden waren er niet voor de volle vier dagen die deze eerste treinreis voor ons zou duren. Na twee dagen hadden we midden in de nacht onze wekker gezet om ze uit te zwaaien van de trein. En hun beste vriend stond ons op het perron op te wachten. Ze hadden hun vriend gevraagd om om 3 uur in de ochtend op te staan om ons souveniers te brengen, hoe lief kan iemand zijn!

De rest van de treinreis

Deze eerste vier dagen op de trein waren fantastisch, mede dankzij deze drie fantastische Russen. Maar de hele rit van Moskou naar Peking duurt 7 dagen.

Na Irkutsk (bij het Baikalmeer) zijn we op de Transmongolië express gestapt, die met een stop in Ulaanbataar in Peking eindigt. Dit gedeelte van de reis duur dan nog 3 dagen, nog eens drie dagen om mensen van over de hele wereld te ontmoeten. En omdat je op de trein alle tijd voor elkaar hebt, je hoeft immers niets anders, zul je zien dat iedereen oprecht geïnteresseerd is in elkaar, en graag hun cultuur, grappigste verhalen, eten en drinken met je delen.

Uiteraard wil je soms ook even op jezelf zijn in de trein. Dan trek je je terug met een boek of een serie, of ga je op jouw bed even een dutje doen. En natuurlijk heb je uren de tijd om uit het raam te staren, naar de meest prachtige natuur die aan je voorbij trekt. Het mooie is dat je om de zoveel tijd een nieuw soort natuur ziet, zeker tussen Ulaanbataar en Peking is het uitzicht echt de moeite waard.

Reis 2e klas

Om de échte ervaring te hebben, zou ik aanraden om in 2e klas te reizen. In de 1e klas slaap je met 2 personen in een cabine en heb je je eigen douche. Maar het leuke aan de 2e klas is toch wel dat veel mensen de intentie hebben om anderen te ontmoeten. We kunnen gemakkelijk zeggen dat het de beste trip in ons leven is geweest, onder andere door de nieuw opgedane vriendschappen onderweg!